Nýtt áhugamál

Ég hef síðustu vikurnar fengið nýja dellu, en dellan sú er kölluð hnébeygja. Ég hef í raun haft minni áhuga á hnébeygju, en hniti kvenna. Hins vegar hef ég stundum nauðugur og viljugur þurft að æfa þessa leiðindaræfingu til þess að styrkja mig í réttstöðulyftu. Fyrir nokkrum árum var ég aumur í hnjám og missti því áhuga og getu til að taka þessa æfingu, en hnébeygja er ein grein í kraftlyftingum sem ég hefði viljað láta banna eins og pressuna í lyftingum forðum. Hins vegar eru tímarnir breyttir og ég reikna með að halda áfram að æfa mig og keppa í þessari skrítnu íþrótt á næsta ári ásamt æfingafélögum mínum. Ég keppti í fyrsta skipti í alvöru í þessari grein núna um helgina og náði að beygla 230 kg. Í hinum tveim greinunum (bekkpressu&réttstöðulyftu) er ég að nálgast mitt besta. Ég stefni á að taka 260 kg í enda þessa árs í þessari skrítnu æfingu. Mótið um helgina var Íslandsmeistarmót WPC sambandsins í kraftlyftingum og ég náði þar silfurverðlaunum, en keppendur í mínum flokk voru fimm talsins og sumir býstna sterkir, þannig að ég get í raun vel við unað. Þegar ég fer að taka alvöru þyngdir í þessari "nýju" grein get ég farið að keppa um gullið.
Á myndinni hér fyrir neðan er ég að taka 230 kg, en nánari úrslit á mótinu má nálgast
hér.

Tímamót

Ég kláraði síðasta tímann í sjúkraliðanum á mánudagskvöld og skilaði lokaverkefninu í hjúkrun tveim dögum seinna. Það er alveg einstaklega þægileg tilfinning að þurfa ekki að þvælast oftar upp í Breiðholt, en hins vegar var maður nú ekkert rosalega duglegur að mæta á fyrirlestrana. Síðasti kennslutíminn var hefbundinn, en kennarinn var samt óvenju uppstökk og var greinilega fegin að vera komin í frí. Núna á bara eitt próf eftir og þá er ég orðinn aðstoðarhjúkka. Útskirftin verður í lok mai og þar sem ég tók frí á síðustu önn, vegna Thailandferðar, þá þekki ég ekki neinn úr útskrifarhópnum. Og í lokaáfanganum þekkti ég bara eina manneskju fyri utan kennarann.

Korter fyrir II

Ef ég kýs ekki Íhaldið mitt mun ég án efa kjósa Framsókn. Hinn eina og sanna íslenska flokk, sem var svo farsæll á síðustu öld. Þá þurfti hann ekki endilega að fá eins mörg atkvæði, því kjördæmakerfið var þannig hannað að fylgið út á landi vóg þyngra en fylgið í þéttbýli. (og gerir reyndar ennþá) Vegna þessa varð Framsókn lengi vel valdamesti flokkur landsins með frekar lítið atkvæðamagn á bak við sig. Framsókn hefur líka verið lengi í uppáhaldi hjá bloggaranum, því þegar hann var ungur maður var Steingrímur Hermannsson formaður flokksins mjög vinsæll og skemmtilegur leiðtogi. Hann keyrði um á Blaizer og átti einbýlishús á Arnarnesinu. Stórveldið SÍS sem var innvígt og innmúrað inn í Framsókn og heillaði mann líka, því við strákarnir kölluðum SíS alltaf mafíuna, enda stóðu þeir upp í hárinu á Kolkrabbaveldi íhaldsins með miklum glæsibrag. Ég var einmitt að vinna í unglingavinnunni á Kirkjusandi og var stoltur af þessu mikla veldi sem ég starfaði fyrir, með þá Erlend Einarsson og Guðjón B. Ólafsson í forustu.Í dag er SÍS veldið hrunið til grunna, en Framsókn berst fyrir lífi sínu, því flokkurinn virðist bara tapa á stjórnarsamstarfinu við Íhaldið meðan þeir halda alltaf sínu. Er þetta nú sanngjarnt? Ættu ekki báðir flokkarnir að hagnast á farsælu stjórnarsamstarfi í meira en áratug? Tökum sem dæmi Írakstríðið. Allir vita að foringjarnir tveir sem tengdu okkur við þessi stríðsátök voru bara að gera þetta í góðri trú, því ameríski herinn var búinn að boða brottför af Miðnesheiði og því urðum við að styðja okkar stóra bróður í stríðsátökum jafnvel þótt að þau væru vitlaus. Og það voru við Framsóknarmenn einir manna sem viðurkenndu að stuðningur okkar við stríðátökin voru vegna þess að við vildum ríghalda í herinn og skapa okkur samningstöðu. Hjálmar Árnason viðukenndi þetta, þegar enginn annar þorði að segja okkur sannleikann. Og hvað um það þótt að við hefðum ekki verið ein af þessum bandalagsþjóðum, þá hefði það ekki breytt neinu um mannfallið í stríðinu, því við sendum þangað engann hermann osf. Að vísu hafa um milljón manna legið í valnum í hildarleiknum, en afhverju er verið að kenna okkur Framóknarmönnum um það. Styðjum áfram stærsta lýðræðisríki heims í báráttunni fyrir friði. Verum fyrstir þjóða til að styðja okkar menn í fyrirhuguðu stríði gegn Íran. Það gengur örugglega betur næst.
XB.IS

Korter fyrir

Núna er gaman því bráðum koma kosningar. Kjósendur virðast hafa ótrúlega slæmt minni, því núna koma stjórnmálamennirnir korter fyrir kosningar og lofa öllu fögru t.d í húsnæðismálum, skattmálum og öðrum velferðarmálum. Sérstaklega stjórnarflokkarnir, sem hafa núna stjórnað í tólf ár saman, en hinn flokkurinn í sextán ár. Samt á núna að byrja á sama gamla söngnum.

Flott var hvernig mínir menn plötuðu öryrkja fyrir síðustu kosningar og sviku síðan allt korter eftir kosningar. Svo verða allir mjög undrandi daginn eftir kosningar þegar kjaradómur og kjaranefnd mun hækka laun æðstu embættismanna þjóðarinnar. Það er bara vitað því það gerist nær alltaf. Það er bara einn alvöru vinstri flokkur í kosningunum og hann heitir Sjálfstæðisflokkurinn. Hann hefur um langt skeið verið hreinræktaður vinstri og afturhaldsflokkur og hugnast mér það vel, því ég er mjög íhalds&afturhaldsamur í eðli mínu. En núna hefur Geirsklíkan tekið völdin í flokknum og bolað mínum mönnum frá. Davíð situr fúll upp í seðlabanka, Björn hefur barist við heilsuleysi og þessir menn hafa bolað Kjartani frænda út í horn. Meira að segja Hannes Hólmsteinn er hættur að láta sig hverfa fyrir kosningar, en hann lét sig iðulega hverfa eða var sendur í frí til að flokkurinn gæti litið út fyrir að vera miðju og vinstri flokkur fyrir kosningar. En núna gerist það ekki þörf, því með nýju valdaránklíkunni í flokknum með þá Geir Haarde, Villa Vill borgarstjóra og Guðlaug Þór, þá er minn flokkur orðinn einum of vinstrisinnaður. Kjósum því flokk allra stétta til valda fjögur ár í viðbót. Íhaldið er eini alvöru vinstri flokkurinn í dag. Ég treysti honum best til að forða okkur frá því að lenda í EB, vernda krónuna og efla stóryðju. Á tíma Davíðs bannaði hann okkur Sjálfstæðismönnum að tala um óþægileg mál eins og EB og evru, en ég óttast að aginn minnki í flokknum og litlir smákóngar lifni aftur við í flokknum vegna agaleysis, en Davíð tókst að losa sig við alla slíka á sínum tíma. Ég vona því að Geir haldi við sama hræðsluandrúmslofti í flokknum til að forða okkur frá evrópurugli. XD.IS

Að sjálfsögðu ætla ég að kjósa ihaldið, en verð samt að viðurkenna að fyrir nokkrum árum skildi ég aldrei hvers vegna bæjarróninn og öryrkinn væru að kjósa þennan flokk, sem virtist bara vera umhugsað um að vera í hagsmunagærslu fyrir fjármagnseigendur og sægreifa. Hvað átti fólk með 90.000 krónur á mánuði, sameiginlegt með íhaldinu. Skil það núna hins vegar þegar ég er sjálfur orðinn ríkur. Eða er ég kannski orðinn ríkur?!? XD.IS

Svo skildi maður aldrei þetta hatur hans Davíð míns á nýríka liðinu eins og þeim góða manni Jóni Ólafssyni og Baugsfeðgum. Hvað átti þetta eiginlega þýða að holdgefing frjálshyggjunnar og afsprengi einstaklingsframtaksins, Jón Bæjó og Jón Ásgeir væru lagðir í einelti af mínum mönnum. Kannski skilur maður þetta seinna, þegar menn fara að opna sig meira. Og ég vil óska Birni Bjarnasyni góðs bata, en ég er búinn að fyrirgefa honum smá miskilning. Þannig var að ég mætti Birni iðulega í Sundhöllinni á morgnana, en hann var sá eini af morgungestum sundhallarinnar sem aldrei kastaði kveðju á bloggarann, þrátt fyrir að bloggarinn reyndi að heilsa meistaranum. En núna skil ég hvað var í gangi. Björn var auðvitað alltaf með BAUG fyrir augunum og tók því ekki eftir bloggaranum, þrátt fyrir að bloggarinn sé vel þéttur á velli. XD.IS

Annað sem maður skildi ekki var hið fræga gjafakvótakerfi, sem 80% af alþingismönnum vorum standa nú vörð um. Bloggarinn hefur hitt fólk í sjálfsvígshættu vegna þess að það hefur farið illa út úr þessu "hræðilega" kerfi. En síðan fór bloggarinn að hugsa. Myndi hann vilja láta taka af sér það sem að honum væri rétt. Myndi hann vilja að einn daginn kæmi einhver frá hinu opinbera og færi að rukka hann um vaxtabætur eða barnabætur sem hann væri þegar búinn að eyða. Nei aldrei og þess þá heldur ef taka ætti af honum eign sem metin væri á milljónir eða milljarða og þar fyrir utan er kvótagróðinn löngu kominn úr eigu upphaflegu eigenda, í hendur nýrra aðila. Margir alþingismenn verja kerfið að sjálfsögðu vegna vina og fjölskyldutengsla, m.a forsætisráðherrann fyrrverandi Halldór Ásgríms og Ingibjörg Sólrún. Meira að segja Skallagrímur Sigfússon er orðinn varðhundur kerfisins vegna fjölskyldutengsla og Frjálslyndi flokkurinn er að gefast upp á að raupa um þetta rugl, enda er sá flokkur núna farinn á fullt í andóf gegn útlendingum með lýðskrumi og hatursáróðri. Ekki miskilja mig, því ég er alveg sammála þeim að ekki meigi galopna landið fyrir öllum, en það er hins vegar orðræða þeirra sem fer fyrir brjóstið á mér t.d á Útvarpi Sögu, sem sýnir að þeir eru að höfða til fólks með hræðsluáróðri. XD.IS

Víkingaskák

Heimsmeistaramótið í Víkingaskák var haldið í síðustu viku heima hjá Magnúsi Ólafssyni. Al-heimsmeistaramótið hefur verið haldið hér fyrir sunnan um nokkurt skeið, en er haldið að vestfiskri fyrirmynd, en Ísfirðingar héldu í nokkur ár heimsmeistarmót í leiknum á jafnframt einhverjum hátíðarhöldum. Við fyrir sunnan töldum okkur standa þeim framar í leiknum og því vildum við krýna okkar eigin meistara. Þetta er eina mót sinnar tegundar í heiminum og því c.a þrisvar sinnum á ári mætast bestu Vikingaskákmenn veraldar í kepppni í Norðurmýrinni. Við gátum ekki komið okkur saman um hvað væri Íslandsmót, Reykjavíkurmót eða heimsmeistaramót og því eru öll mót ársins keppni um titilinn sjálfan. Um síðustu jól var svo haldið Víkingamót, en þó vantaði tvo heimsmeistara MIG sjálfan sem stóð í fasteignabraski í Thailandi og Svein Inga sem staddur var í Þýskalandi. Ég gat því miður ekki varið heimsmeistaratitil minn í desember og þótti mér það frekar fúlt. Úrslit mótsins í fyrra urðu þau að Halldór Faaborg naði að verða heimsmeistari eftir hörku baráttu við Sigurð Narfa.

1. Halldór Ólafsson 4 vinn.
2. Sigurður Narfi 3 vinn
3. Hjalti Sigurjónss 2. vinn
& aðrir minna

Þriðjudaginn 3. apríl í siðustu viku voru hins vegar allir heimsmeistarar síðustu ára mættir, m.a titilhafinn Halldór og nýliðinn Sölvi Jónsson sem er mikið efni í skákinni. Sölvi náði m.a að sigra Faaborginn og náði jafntefli við annan fyrrum heimsmeistara. Heimsmeistarinn fyrrverandi Faaborg lenti því óvænt í neðsta sætinu. Þó vantaði nokkra sterka keppendur eins og Sigurð Narfa og Ólaf Guðmundsson sem ekki komust á þetta sterkasta Víkingaskákmót allra tíma vegna vinnu sinnar. Því miður náði bloggarinn ekki því markmiði sínu að komast í hæsta stall aftur, en hann tapaði fyrir Sveini í fyrstu umferð, eftir Sveinn náði að máta bloggarann áður en hann fattaði að báðir hefðu fallið á tíma. Í seinni umferð náði Sveinn svo að gulltryggja sigur sinn og er þar með orðinn verðugur al-heimsmeistari í greininni, þangað til á næsta móti.

Úrslit mótsins:

1. Sveinn Ingi Sveinsson 6. vinniga
2. Gunnar Fr. Rúnarsson 3,5 v.
3. Sölvi Jónsson 1,5 v
4. Halldór Ólafsson 1,0 v

Comeback hjá Magister-Cat

Heyrst hefur að Kári Elíson hafi hafið æfingar aftur. Reiknað er með að þessi margfaldi meistari verði fljótur að ná sínu gamla formi, en hann hvíldi æfingar í rúmlega ár, vegna erfiðra flutninga í Vesturgötuvilluna, sem hann keypti með heitkonu sinni á síðasta ári. Núna hefur hann hreiðrað um sig í nýju höllinni ásamt frú Meiriháttar og því gat hann hafið æfingar í síðasta mánuði. Sagt er að karlinn bæti sig um tugi kílóa í hverri viku, en bloggarinn náði myndum af honum "nýlega" þar sem hann félst á að pósa fyrir myndavélina.

702.5 kg

Það sagði mér einn talnaglöggur maður að þetta væri talan, því á næst móti ætla ég að bæta mig í samanlögðu í kraftlyftingum. Er ekki að tala um neitt svakalega mikið. Eina sem ég þarf að gera er að taka hnébeygjur eins og maður. Hér áður fyrr var hnébeygja mín besta grein, hvort sem menn trúa því eður ei. Síðan gerðist eitthvað sem varð til þess að ég nennti ekki að beygja. Þarf að taka 230 kg í beygjum, síðan 190 kg í bekkpressu og enda með 282.5 kg í réttstöðulyftu. Síðan getur maður farið að hugsa um að taka 200 kg og 300 kg. Ef þetta gengur ekki þá ætla ég að kjósa Framsókn í vor. Ég fór nefnilega í Kolaportið í dag og hitt þar fyrir síðasta Framsóknarmanninn. Hann heitir Bjössi og ætlar að kjósa Framsókn fram í rauðan dauðann.

Skroppið norður

Ég skrapp norður til Akureyrar í gær og tók létta lyftingaæfingu. Já, eftir næturvaktina fór ég bara heim og setti strákinn í pössun hjá vinkonu. Fór síðan bara út á flugvöll í bjartsýniskasti og tók hádegisvélina. Flaug svo heim með síðustu vél um kvöldið! Mótið var Íslandsmótið í kraftlyftingum, en ég var frekar lélegur og svo sem ekki við öðru að búast. Hins vegar hafði ég mikinn áhuga á að kanna mig og prófa nýja bekkpressuslopinn. En hann kom því miður ekki í tæka tíð. Ég reddaði mér enn og einu sinni með því að væla í félögunum. Hins vegar var mótið mjög vel heppnað og Akureyringum til sóma. Að sjálfsögðu verða alltaf einhver mistök á svona mótum t.d í dómgæslu, stangarvörslu osf, en þau eru oftast minni háttar. Sjálfur var ég m.a mjög heppinn að sleppa í gegnum bekkpressuna, en hafði í meitt mig í upphitun og fékk ekki að lækka byrjunarþyngdina. Svo var ég ragur í hnébeygjun að vanda, en setti í yfirfíling í deddi og bað um 280 kg á stöngina í síðustu lyftu, sem hefði þýtt að ég hefði unnið flokinn. En auðvitað var enginn innistæða fyrir því, en í gær trúði ég á kraftaverk. Það eru jú páskar. En ungu mennirnir eiga framtíðina. Ég tilheyri hins vegar eldra liðinu, en í mótinu voru nokkrar ónefndar gamlar kempur að leika sér eins og ég, en ungu mennirnir eru í þessu af lífi og sál. Sigfús Fossdal er núna orðinn bjartasta von Íslands í kraftlyftingum. Menn hafa spáð að hann verði næsti Íslendingur í 300 kg í bekkpressu. Hann tók alla stigabikara mótsins, en ég fékk líka einn flottann bikar fyrir þriðja sætið í mínum flokk. Það gengur bara betur næst!

Gamla myndin

Viktoría fermd

Botninum náð VII

Eigum við ekki bara að skipta um fyrirliða í íslenska landsliðinu í fótbolta. Ég veit að Eiður er besti knattspyrnumaður Íslands, en á evrópskan mælikvarða er hann miðlungsleikmaður, sem leikur með besta félagsliði heims. Kannski ekki miðlungsleikmaður, en hann er enginn súperstjarna eins og félagara hans í Barcelonaliðinu. Þess vegna er hann súpervaramaður. En hann er ekki nógu góður með íslenska landsliðinu. Auðvitað hefði átt að færa hann niður á miðjuna í seinni hálfleik, eins og Gaui Þórðar vildi gera, þvík Eiður sást vart í leiknum. Og ég er sammála þeim sem segja að Eiður leggi sig ekki nægilega fram fyrir landsliðið, en hver getur láð honum það. Hann er með um 10 milljónir á viku og á svo að fara að leika með litla Íslandi, sem ekkert getur fyrir engan pening og hætta á meiðslum í svona leikjum er alltaf fyrir hendi. Ég man ekki betur en Ásgeir Sigurvinnsson hafi lagt jafn lítið á sig á sínum tíma. Og annað er að sem fyrirliði íslenska liðsins á Eiður að mæta í viðtöl eftir leiki. Það er hans skilda og Hörður Magnússon íþróttafréttamaður var gáttaður á þessari framkomu. Ég heyrði í útvarpinu áðan að hann hefði skrópað í samskonar viðtöl eftir alla hina leikina í riðlinum. Eigum við ekki bara að gefa léttfeita frí frá liðinu og hleypa mönnum sem vilja berjast eins og ljón fyrir íslands hönd. Og ef Eiður verðu valinn í næsta leik vona ég samt að botninum sé náð í hans leik. Annars stóðu íslensku straákarnir sig vel í leiknum og Árni Gautur var með heimsklassamarkvörslu hvað eftir annað í leiknum og með smá heppni hefðum við geta náð jafntefli við Spánverjana.

Botninum náð VI

Það er skelfilegt að lenda í magakveisunni, sem núna herjar á landsmenn. Þetta byrjaði víst allt aðfaranótt föstudags, en þá var ég að vinna næturvakt. Næstu dagar urðu mjög erfiðir, en ég var að vanda svo lítill í mér að ég gat ekki tilkynnt mig veikan. Ég vissi sem var að ástandið á vinnustaðnum var mjög erfitt. Margir kollegar mínir fóru á grímuball á föstudagskvöld, sem þýddi að flestir voru í fríi eða óvinnufærir. Svo veiktist sá sem vinnur með mér um helgina, sem þýddi að 100% líkur voru á því að enginn fengist fyrir mig. Annars verstnaði þetta smátt og smátt og náði hámarki í gær og nótt. Þeir sem vinna á daginn eiga mun auðveldar með að melda sig veika, en fyrir nv er þarf maður helst að láta vita um hádegi þess dags sem maður veikist. Stundum er maður bara þreyttur og slappur og því ástæðulaust að barma sér. Hvernig veit maður á hádegi, hvernig heilsan verður að kveldi?

Ég var að tala um daginn hversu erfitt hefði verið að fara niður í tveggja stafa tölu í líkamsþyngd, en núna er maður gjörsamlega hruninn. Bara þessir 3-4 dagar geta leikið mann grátt. Sennilega er maður bara 97-98 kg í dag. Skelfilegt! Næstu daga ætla ég að taka það rólega og reyna að safna kröftum, sofa vel og borða vel. Jafnvel að hafna aukavöktum! Málið er að maður hefur gjörsamlega gleymt að sofa. Maður hefur verið að sofna yfir sjónvarpinu og fréttum hvenær sem er sólahringsins. Það er því meira en líklegt að steita og svefnleysi hafi orðið til þess að líkaminn sé nu að minna á sig. Best að taka því rólega næstu daga.

Ég gat því miður ekki séð byrjendamótið í Kraft á Skaganum og aðstoðað Fjölni læknanema, sem var svo góður að aðstoða mig á WPC mótinu um daginn. Í fyrst lagi var heilsan ekki svo góð og svo þurfti ég auðvitað að passa strákinn. Daginn eftir var ég búinn að lofa að aðstoða á Íslandsmóti fatlaðra í lyftingum. Ég fékk Benjamín til að hjálpa mér með strákinn og gat því starfað sem stangamaður á stórskemtilegu móti. Æfingafélagar mínir eru hrikalega áhugasamir og hlýða öllu sem þjálfari þeirra segir, enda eru þeir að gera frábæra hluti. Í Laugardalshöll voru margir sterkurstu menn heims að vinna við mótið, m.a Stefán Sölvi, Magnús Ver og Georg í Orkuverinu. Um kvöldið fékk ég svo boð á sameiginlegt lokahóf sem öll félög fatlaðra héldu uppi Grafaholti. Því miður gat ég ekki notið veitinganna af fyrrgreindum ástæðum, en það er ekki svo slæmt að vera kominn með annan fótin í inn í ÍFR og verða þar með orðinn hirðmoli Loggsins.
Vignir tekur 230 kg í réttstöðu

Botninum náð V

99.99. ég náði niður í tveggja stafa tölu í líkamsþyngd! Ég hafði ákveðið að vera með í Íslandsmótinu hjá WPC í pull and Push (bekkpressu & réttstöðulyftu). Þar sem ég var orðinn svo grannur, þá taldi ég að ég ætti best heima í 100 kg flokki. Ekki var helvítis viktin í sundhöllinni rétt, því ég viktaði 100,6 kg þegar ég mætti í viktun í gær í Mekka WPC í Orkuverinu. Mér var þá "skipað" að skella mér í gufu. Ég hafði reyndar litla trú á tiltækinu, en ákvað að prófa. Rann svo á sleipu gólfinu á leið í gufubaðið og var næstum búinn að slasa mig. Eins gott að ég kunni gamla judofallið, því þá væri ég eflaust mölbrotinn núna. En ég hugsaði með mér að fall er fararheill!

Svo náði maður af sér þessu rúmlega hálfa kílói, rétt áður en tímamörkunum lauk. Maður fór að pæla í því til hvers í andskotanum maður væri að þessu, en það er hins vegar alltaf gaman að ná markmiðum sínum. Um kvöldið gat maður svo farið að raða í sig kræsingunum, þannig að daginn eftir var maður orðinn mun þyngri. Ég var reyndar svo heppin að sá sem varð í öðru sæti í flokknum, vildi ekki keppa í útbúnaði, þs bekkpressuslopp og stálbrók. Annars hefði ég eflaust lent í öðru sæti enn einu sinni. Í réttstöðulyftunni tók ég fyrstu lyftu örugglega 220 kg, en ætlaði svo að taka 24o frekar öruggt áður en ég reyndi við eitthvað meira. Sú lyfta var mjög þung enda kom það í ljós að þyngdin var 260 kg. Sem betur fer vissi ég það ekki, því þá hefði ég eflaust aldrei lyft þyngdinni. Ég fór svo í 270, sem ég átti ekki séns í. Ég er ennþá óravegu frá því að taka 300, en persónulega metið mitt er ennþá 280 kg, en ég var þá reyndar mun þyngri. Bekkpressan hjá mér var ekkert sérstök, en ég náði byrjunarviktinni, en svo ekki söguna meir. Held að það hafi verið vitlaust á stönginni í lyftu númer tvö, en það breytir því ekki að ég kann ekki að taka bekkpressu frekar enn fyrri daginn. Það er ennþá langt í land að ég nái 200 kg í þeirri grein, en mig hlakkar samt mikið til að fá alvöru útbúnað frá Finnlandi. Kannski gerist eitthvað þá?

Ég veit reyndar ekki ennþá hvort ég sé Íslandsmeistari í 100 kg flokki, því ég er ekki ennþá orðinn félagi í WPC, heldur er ég félagi í Kraft. En ég er sigurvegari í mínum flokk á Íslandsmótinu. Svo er það spurning hvort ég hafi sett Íslandsmet í 100 kg flokki af sömu ástæðu, en þetta er þriðja mót sambandsins og annað þar sem útbúnaður er leyfður. Bekkurinn og hnébeygjan er það mesta sem hefur verið tekið í þessum flokk frá upphafi WPC, en sá sem var í öðru sæti hefur þá sett Íslandsmet án útbúnaðar, en þriði setti síðan fullt af drengja og unglingametum.
Úrslit