d'Angleterre

Ég fagnaði því vel og innilega þegar íslenskt fjárfestingafélag keypti flaggskip dana. glæsihótelið d'Angleterre um daginn. Þetta er hótelið sem fína og fræga fólk heimsins dvelur á í Baunalandi, m.a dvöldu Halldór Laxness og Vígdís Finnbogadóttir eingöngu á fimm stjörnu hótelinu sem stendur við Kóngsins Nýtorg. Íslenskir auðmenn eiga nú rosalegar eignir í Danmörku og ég hitti gömul dönsk hjón í flugvél á leið til Asíu fyrir tveim árum og þau voru á þeim tíma meðvitum um hvað væri að gerast í höfuðborg þeirra, því íslenskir auðmenn voru á þeim tíma byrjaðir að eignast gersemin þeirra með skipulögðum hætti. Fræg er andúð mín á dönum og hef ég margoft lýst þeirri skoðun minni hversu erfitt mér finnst að koma til Baunalands. Maður hefur því margoft hangið allan daginn á Kastrupflugvelli frekar enn að hætta sér í bæinn til þeirra. Að sjálfsögðu finnst mér gaman að vera þarna í gömlu höfuðborg minni, ef innfæddir væru víðsfjarri. Ég var beðinn um það af danavini um daginn að koma með smá sagnfræði sem ég hafði lofað, m.a um afstöðu gömlu frelsishetjanna okkar um dani og Danmörk. Allir íslenskir menntamenn á síðustu öldum þurftu að sækja nám til Kaupmannahafnar, en flestir voru þeir þjóðernissinnar miklir og höfðu sínar skoðanir á "Baunum" og núna í sumar náði ég m.a að klára ævisögu frænda míns Einar Ben, en í þeirri sögu kom skýrt fram að Einar og samtíðarmenn hans voru svo sannarlega engar danasleikjur. Og ekki heldur voru Jón Sigurðsson og Fjölnismenn neinir Baunadindlar heldur, því þar fóru sannir ættjarðarvinir, sem því miður þurftu að dvelja um hríð með þessari góðu vinaþjóð.

Og annað þessu tengt, því ég hef lengi verið ofsareiður yfir því að ráðamenn þjóðarinnar gáfu fiskinn í sjónum fáum útvöldum, sem gátu seinna braskað með fiskveiðikvótann, leigt hann, selt og veðsett. Allir stjórnmálaflokkar Íslands hafa lagt blessun sína yfir athæfið að undanskildum Frjálslynda Nasistaflokknum, sem einn flokka hefur barist gegn kerfinu. Nokkrir menn sem óþarfi er að nefna högnuðust óheyrilega sjálfir, þs nánasta fjölskylda fékk þetta í gjöf. Núna geta börn útgerðamannanna sem í upphafi gátu braskað með frjálsa framsalinu nú gengið út með tugi miljarða í vasanum úr landi. Meira að segja formaður Vinstri Grænna er óvenju áhugalaus um þetta og það er samt alger óþarfi hjá mér að dylgja um tengsl Skallagríms og kvótagreifa. Sama á við um Samfylkinguna, því Ingibjörg Sólrún og félagar hafa sem betur fer fest kerfið í sessi. Sem betur fer segi ég því ég hef sjálfur algerlega kúvent afstöðu minni til kvótamálsins. Það rann upp fyrir mér ljós um daginn þegar ég komst að því að þetta kerfi er eitt besta fiskveiðistjórnunarkerfi í heimi.

Nú það eru tvenn öflug rök fyrir okkur að halda í þetta góða kerfi. Í fyrsta lagi rústar fiskveiðistjórnunarkerfið landsbyggðinni sem í fyrstu virðist vera skelfilegur glæpur, en í raun er það hið besta mál. Já besta mál því öll þessi litlu krummaskuð eru ekki lengur hæf til búsetu eftir að fólkið mátti ekki lengur sækja sér lífsbjörgina í hafið. Er þá ekki betra að leggja bara landsbyggðina niður á einu bretti og allir flytjist hingað á suðvesturhornið þar sem byggðirnar eiga að vera. Til hvers erum við skattgreiðendur að púkka upp á þessi sjávarþorp, sem sjálf kusu þetta kvótakerfi yfir sig á sínum tíma. Leggjum niður staði eins og Ísafjörð, Bolungarvík. Patreksfjörð og alla hina staðina í kringum landið. Meira að segja höfuðborg Norðurlands er búinn að vera og allir austfirðir mega mín vegna leggjast af. Fáskrúðsfjörður er t.d bara fyrir töffara á SPÍTT-bátum og hvað er hæfileikafólk eiginlega að hugsa með því að hanga á þessum stöðum. Það á bara að koma hingað suður. Hvað er t.d klár gaur eins og Björn-Arin að gera á Ísafirði eða Bolungarvík. Ég vill fá karlinn suður í menninguna. Hann á bara að flytjast suður, en ekki að hokra þarna á þessum ömurlegu Vestfjörðum endalaust.

Í öðru lagi hefur fiskveiðistjórnunarkerfið jákvæð áhrif á nýríka liðið. Við eigum ekki að vera með neina afbrigðissemi út í þetta fólk, þótt foreldrar þeirra eða makar hafi unnið hörðum höndum í útgerð, kannski í marga mannsaldra og afkomendur þeirra eiga svo sannarlega skilið að njóta afkasta forfeðrana. Hins vega ættum við að skikka þetta fólk, sem á annað borð fær marga milljarða gefins frá þjóðinni að fjárfesta í danaveldi. Hreinlega hafa það í lögum um frjálsa framsalið að ef menn selja sinn hlut og ganga út með tugi milljarða, þá á að skikka þá í staðinn að verja söluhagnaðinum í að kaupa upp þjóðargersemar dana. Þannig átti líka að skikka ljóshærða smjörgreidda bankastjórann minn sem fékk feitan starfslokasamning til að fjárfesta í Danmörku. Hann gekk út með hundruðir milljóna í vasanum, en var að sjálfsögðu ekki lengi að finna nýtt starf, þar sem hann gat margfaldað auð sinn.