Sumarhús
Þá er félagsliðinn að skoða sig um á Suðurlandi til að finna sumarhús fyrir sig og fjölskyldu sína. Þetta er að ég held þriðja sumarið sem félagsliðinn er að skoða sig um, en í sumar eru mestar líkur á því að hann geri tilboð. Í fyrsta lagi hefur hagur Strympu lagast til muna og dagar víns og rósa eru að baki. Hann er nefnilega fullur sjálfstraust, eftir að hafa næstum staðgreitt einbýlishús á tveim hæðum í N-Thailandi og keypt 100 fm. íbúð með bílskúr í hjarta Reykjavíkur á næstum sama mánuðinum um síðustu áramót. Að sjálfsögðu verður félagsliðinn ekki einn í kaupunum, því hann er búinn að safna liði og þrír til fjórir traustir aðilar innan hans nánasta ætla að taka þátt í dæminu, þannig að nýja sumarhúsið á ekki að kosta meira en ein bíldrusla á hverja fjölskyldu. Félagsliðinn er núna orðinn alger sérfræðingur í sunnlenskum sveitum, því á Grímsnes/Laugavatns/þingvallasvæðinu á bústaðurinn að vera. Ætlum að skoða c.a 4-5 bústaði í sumar og gerum svo tilboð með haustinu. Kannski verða þeir nágrannar Dr. Frölich (Sveinn Ingi heimsmeistari í Víkingaskák) og félagsliðinn og fyrrum heimsmeistari, en Dr. Frölich á bústað á Þingvallasvæðinu. Ekki má fyrrum heimsmeistari í Víkingaskák vera minni maður en núverandi heimsmeistari í leiknum, því allt sem Dr. Frölich getur getur félagsliðinn. Vilji er allt sem þarf sagði einmitt náfrændi félagsliðans Einar Benediktsson í ljóði sínu. Nei, réttara væri að segja að: "Aðgát skal höfð í nærveru sálar."
Núna er nefnilega komið í ljós að nýútskrifaður sjúkraliði ætlar ekki að ganga í Sjúkraliðafélagið, heldur mun hann áfram verða félagsliði á geðsviði LSH. Hvernig getur staðið á því? Jú, launalega hefur hann það mun betur sem félagsliði, heldur en sem nýútskrifaður sjúkraliði, því annars þarf hann að taka á sig launalækkun. Ótrúlegt en satt þá verða þeir félagsliðar sem voru svo vitlausir að fara í sjúkliða"nám" í framhaldi af félagsliðanafnbótinni að taka á sig launalækkun. Þetta eru hrikaleg skilaboð frá yfirmönnum LSH til þeirra c.a sex félagliða sem eiga núna eitt ár eftir af hinni alræmdu sjúkraliðabrú. Skilaboð bloggarans til þeirra eru að hætta námi strax eða styðja bloggarann í þeirri kjarabaráttu sem fram undan er í sumar. Því auðvitað tapar bloggarinn aldrei bardaga! Gamli baráttuhundurinn er alltaf til staðar. Í versta falli ræður hann sig sem félagsliða á einhverju sambýlinu á mun betri kjörum en LSH getur boðið nýútskrifuðum sjúkraliðum.
Ljóst var af morgni og lifnað í grein.
Frá langri nótt gekk ég mannauð stræti.
Við torgið ég sá einn tötrasvein.
Ég tók upp verð, - hann brá að sér fæti.
Landhlaupi var hann og lá upp við stein.
Hann leit á mig snöggt. - Ég ber það í minni.
Einn geisli braust fram, og gullið skein,
gnótt í hans hönd, en aska í minni.
Það smáa er stórt í harmanna heim, -
höpp og slys bera dularlíki, -
og aldrei er sama sinnið hjá tveim,
þótt sama glysi þeir báðir flíki. -
En mundu, þótt veröld sé hjartahörð,
þótt hrokinn sigri og rétturinn víki,
bölið, sem aldrei fékk uppreisn á jörð,
var auðlegð á vöxtum í guðanna ríki.
Eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt,
sem dropi breytir veig heillar skálar.
Þel getur snúist við atorð eitt.
Aðgát skal höfð í nærveru sálar.
Svo oft leyndist strengur í brjósti,sem brast
við biturt andsvar, gefið án saka.
Hve iðrar margt líf eitt augnakast,
sem aldrei verður tekið til baka.
Ein hreyfing, eitt orð, - og á örskots-stund
örlaga vorra grunn vér leggjum
á óvæntum, hverfulum farandfund,
við flim og kerskni, hjá hlustandi veggjum.
Hvað vitum vér menn? Eitt vermandi ljóð,
ein veig ber vort líf undir tæmdum dreggjum.
- hvað vill sá sem ræður? Voldug og hljóð
reis verkmanna sól yfir múranna eggjum.
Úr einræðum Starkaðar eftir Einar Benediktsson
Núna er nefnilega komið í ljós að nýútskrifaður sjúkraliði ætlar ekki að ganga í Sjúkraliðafélagið, heldur mun hann áfram verða félagsliði á geðsviði LSH. Hvernig getur staðið á því? Jú, launalega hefur hann það mun betur sem félagsliði, heldur en sem nýútskrifaður sjúkraliði, því annars þarf hann að taka á sig launalækkun. Ótrúlegt en satt þá verða þeir félagsliðar sem voru svo vitlausir að fara í sjúkliða"nám" í framhaldi af félagsliðanafnbótinni að taka á sig launalækkun. Þetta eru hrikaleg skilaboð frá yfirmönnum LSH til þeirra c.a sex félagliða sem eiga núna eitt ár eftir af hinni alræmdu sjúkraliðabrú. Skilaboð bloggarans til þeirra eru að hætta námi strax eða styðja bloggarann í þeirri kjarabaráttu sem fram undan er í sumar. Því auðvitað tapar bloggarinn aldrei bardaga! Gamli baráttuhundurinn er alltaf til staðar. Í versta falli ræður hann sig sem félagsliða á einhverju sambýlinu á mun betri kjörum en LSH getur boðið nýútskrifuðum sjúkraliðum.
Ljóst var af morgni og lifnað í grein.
Frá langri nótt gekk ég mannauð stræti.
Við torgið ég sá einn tötrasvein.
Ég tók upp verð, - hann brá að sér fæti.
Landhlaupi var hann og lá upp við stein.
Hann leit á mig snöggt. - Ég ber það í minni.
Einn geisli braust fram, og gullið skein,
gnótt í hans hönd, en aska í minni.
Það smáa er stórt í harmanna heim, -
höpp og slys bera dularlíki, -
og aldrei er sama sinnið hjá tveim,
þótt sama glysi þeir báðir flíki. -
En mundu, þótt veröld sé hjartahörð,
þótt hrokinn sigri og rétturinn víki,
bölið, sem aldrei fékk uppreisn á jörð,
var auðlegð á vöxtum í guðanna ríki.
Eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt,
sem dropi breytir veig heillar skálar.
Þel getur snúist við atorð eitt.
Aðgát skal höfð í nærveru sálar.
Svo oft leyndist strengur í brjósti,sem brast
við biturt andsvar, gefið án saka.
Hve iðrar margt líf eitt augnakast,
sem aldrei verður tekið til baka.
Ein hreyfing, eitt orð, - og á örskots-stund
örlaga vorra grunn vér leggjum
á óvæntum, hverfulum farandfund,
við flim og kerskni, hjá hlustandi veggjum.
Hvað vitum vér menn? Eitt vermandi ljóð,
ein veig ber vort líf undir tæmdum dreggjum.
- hvað vill sá sem ræður? Voldug og hljóð
reis verkmanna sól yfir múranna eggjum.
Úr einræðum Starkaðar eftir Einar Benediktsson
0 Comments:
Post a Comment
<< Home